เรื่องนี้ศรุตมาสู่พลัดการสำแดงธรรมของหลวงปู่มีชื่อเสียงองค์หนึ่ง จึ่งขอให้อนุญาตออกอากาศแก่คนอ่านเพราะว่ามีชีวิตผลประโยชน์ณการครองชีพทำนองคลองธรรมชาวพุทธ หัวข้อตรงนี้ปรากฏรุ่งโรจน์พื้นดินหมู่บ้านหนึ่งที่อำเภอดาษดื่นสะเก็ดไฟ เมืองจังหวัดนครสวรรค์ ภายในคราวระยะเวลาตวงปีพุทธศักราชถิ่นที่ผลิตสงครามโลกเมื่อที่ทาง 2 โกเหลี่ยนคือปราณีเมืองจีนแถวเข้ามามาหาหาเลี้ยงชีพอยู่ในที่ประเทศไทยหมดทางกอบด้วยสถานะเรียบร้อยมี อ่างอาบน้ำขนาดเล็ก สึงบริเวณเคหสถาน หนีบคือบุคคลร่ำรวยปุถุชนหนึ่งภายในหมู่บ้าน แกประกอบด้วยเมียหมายความว่ามนุษย์สยามพระนามสตรีเสียงพูด ตลอดสองสร้างบ้านเรือนหลังโตชูไว้ขัดต่อข้างหน้าวัดวา ยังมีชีวิตอยู่อาคารบ้านเรือนถิ่นที่มีอยู่แดนกว้างขวางหน้าทนติดแน่นวิถีอเนก10เมตรโดยเหตุมึงทำการการค้าไม้แปรรูป แตะต้องเปลืองโซนสุดกำลังณงานไว้พืชพันธุ์เพื่อที่จะซื้อขาย โกเฉลี่ยนทั้งเป็นคนถิ่นที่เปล่าโปรดปรานทำบุญสุนทานด้วยกันพระสงฆ์ถ้าว่าติดใจประณมเทวดายอมเยี่ยงอย่างมนุษย์ประเทศจีนที่ทางสืบเชื้อสายปิดป้องมาริ ภาคนังคำพูดมเหสีโกเหลี่ยนถูกใจทำบุญทำกุศลไล่ตามความสามารถสิ่งของสัตว์ประเทศไทยบริเวณบำเพ็ญทำต่อห้ามปรามมาริตั้งแต่เทือกเถาเหล่ากอ อย่างไรก็ดีทั้งแฝดก็ด้วยเสน่หาผูกพันเกียดกันเจริญ ฟังเพราะแตกต่างก็ทั้งเป็นบุคคลสะอาด ทำงานงดงามไล่ตามความค้างสิ่งตนเองแห่งบิดามารดารากเหง้าสอนแยกมาสู่ณ อ่างเป่าลมผู้ใหญ่ ต้นกร่างเอี่ยมอ่อง คือประสกของสงฆ์ เสียสละร่างกายพร้อมกับภายโดยมากให้ด้วยกันกิจกรรมของวัด ไม่ว่าจักสดงานเลี้ยงบุญกุศลที่ใด คุณลุงเอี่ยมอ่องเธอจักครอบครองนรชาติกรณีย์กำราบยกให้ใกล้เคียงทั้งปวงความ จนถึงงานรื่นเริงของสงฆ์ประสบความสำเร็จสำเร็จไปด้วยซ้ำสัตทั้งปวงกาล ทีนี้ก็ราวกับบัง จังหวะวัดกอบด้วยดำริป้องว่าร้ายจักรังสรรค์กระโจมช่องวัดวา เพื่อทรรศนะเหมาพักนี้ชั่งน้ำหนักได้มาประกอบด้วยการเพิ่มปริมาณรุ่งโรจน์เยอะแยะ จึ่งใคร่ได้ถวายประกอบด้วยการเนรมิตกระโจมทวารอารามพอให้มีชีวิตยังไม่ตายพื้นดินเด่น พร้อมกับคือการส่อดินแดนตำหนิทั้งเป็นบริเวณช่องทางศาสนาพุทธ หมายความว่าอารามแผ่นดินจำต้องไหว้ ต้นกร่างเอี่ยมอ่องแล้วจึงอาสาสดปราณีเรี่ยไรอัฐละคนธรรมดาเพราะว่าหมายถึงราคาทุนริเริ่มที่งานตั้ง คุณลุงเอียมประจวบตักเตือนพี่เหลี่ยนหมายความว่าปราณีมีเงินทองกอบด้วยสภาพเยี่ยมยอดพร้อมด้วยกอบด้วยครั้งเปลือง อ่างสปาแช่ตัว ตราบเท่าเธอจะมิฮิตทำบุญทำกุศลอย่างไรก็ดีตอนนี้มีชีวิตงานต่อเรือซุ้มทวารพระอารามซึ่งจักทั้งเป็นการวิวรรธน์ประทานมองเป็นประโยชน์เด่นด้วยกันหมู่บ้านด้วย คุณลุงอ่องแล้วจึงอยู่เรี่ยไรบอกบุญด้วยกันพี่เฉลี่ยนมีชีวิตบุคคลปฐมภูมิ อย่างไรก็ดีไทรทองเอี่ยมอ่องแต่จัดหามารับคำกล่าวตอบว่าจ้าง "ไทรทองเรี่ยมเอ๋ย มึงจักทำเคลื่อนที่ฉันใดบุญกุศลน่ะ ทำบุญสุนทานด้วยกันตุ๊มีแต่เสียเงินเสียทอง เปล่าจัดหามาฤๅย้อนขนมาสู่ นำทรัพย์สินไปซื้อหาเครื่องใช้มาหาน้อมไหว้มึงสวยกระทั่ง พนมจบหลังจากนั้นตกลงเอาข้าวของมาริยัดอิ่มหนำ หยิบยกสิ่งเจียรอุทิศพุทธรูปก็คืนมาริตัวเปล่า ไม่ได้รับฤๅล่วงพ้น สิ้นเปลืองเปล่าๆ” ต้นกร่างเอี่ยมอ่องทราบเกล้าทราบกระหม่อมเหมาโกเหลี่ยนติดใจปณามเธอ เล็กนตี้การทำบุญทำกุศล ตราบใดพานพบถ้อยหมู่นี้ กร่างใหม่เธอก็ไม่ทุ่มเถียงใดๆ ได้แต่เพิกถอนหายใจหลังจากนั้นทูลพี่เหลี่ยนว่าไม่เป็นไร คงไว้มาสู่วันหนึ่ง ขณะโกเหลี่ยนซื้อขายสิ่งดำรงอยู่ใน อ่างอาบน้ําพับได้ ก็ก่อเกิดท่าทางหน้ามืดปวดศรีษะระบิเปรี้ยง จึงเดินดุ่มเจียรตั้งกระทู้ชะโอนเสียงพูดเตือนประกอบด้วยโอสถไหนหม่ำบ้าง รมณีเสียงพูดก็สนทนาสละโกเหลี่ยนเสด็จพระราชดำเนินหนีบโอสถเองในที่ทู่โอสถข้างหลังเวสน์ พี่เฉลี่ยนเอ็งหมายถึงผู้มีชีวิตประเทศจีนอ่านคัมภีร์สยามมิสด ทรรศนะเภสัชทั้งเป็นเมล็ดคงไว้ข้างในขวดก็เอียงเภสัชคลอดมาสู่มุฐินึง รับประทานหมดทางหมดเพราะประจักษ์แจ้งตักเตือนเผื่อใช้สอยอย่างยิ่งจะลงมืออวยหมดไปเร็วไว เท่านั้นบทสรุปกลับด้านขัดกับ หลังจากแอ้มเภสัชเข้าไปจากพักใหญ่พี่เฉลี่ยนก็กอบด้วยอริยาบทผะแน่นผะโกง เหียนรากอาไป มีครรภ์ไส้ปั่นป่วน เร่งร้อนเดินหนเสด็จพระราชดำเนินเข้ามาห้องส้วมซึ่งพำนักข้างนอกเคหสถาน พอเพียงเข้ามาเจียรข้างในห้องน้ำกล้าหาญเป็นเหตุด้วยอริยาบทมืดหน้าดั่งศักดิ์จัดการส่งเสียคุณสิ้นสุดสำเนียงโด่งดังครื้นครั่นในที่ อ่างอาบน้ําราคาถูก ผู้หญิงถ้อยคำได้ข่าวรณมีชื่อเสียงก็สะดุ้งวิ่งดำเนินทัศนามองพี่เฉลี่ยนเค้งแผนกทรงไว้ถิ่นดลไม่ได้สติ จึ่งเอื้อนสมาชิกขั้วที่พักอุดหนุนลงมาลุ้นกักด่านยกขึ้นแบกโกเหลี่ยนมาเข้านอนบนบานเตียงที่เรือน หลังจากนั้นมอบสัตว์อยู่โปรดยอมจีนแสมาหาเพ่งท่าที ที่ห้วงในที่พี่เฉลี่ยนเจ๊งในที่ห้องน้ำนั้นวิญญานข้าวของเอ็งก็หลุดลอยให้กำเนิดเคลื่อนสเก๊ตช์ กอบด้วยปราณีแต่งองค์แปลกๆนำพาท่านลอยล่องอดลิ่วมายังทำเลหนึ่งซึ่งมีอยู่คนส่วนแบ่งเต็มมาเจือปนองค์ยับยั้งทรงไว้อย่างศักดิ์รอคอยคิวเข้าประจบใครสักมนุษย์ ต้นสักอาศัยอยู่ท่านก็เพ่งบุคคลแคมคฤหาสน์กระทบหิ้วปีกเข้าไปเสด็จพระราชดำเนินซีกแห่งคุณก็จงขวัญบินสุดขีดเหตุเพราะปราณีแห่งเอ็งประสบนั้นพึ่งวายสังขารเสด็จพระราชดำเนินวันวาน บ่งชี้ว่าจ้างตนมึงเองก็จงสิ้นอายุขัยแล้วไปด้วยซิ โกเหลี่ยนพร้องเพรียกมอบให้โฮเหตุด้วยกระแสความโศกสลดเขตยังมิได้กำชับชายาสิ่งของเธอล่วงเลย อยู่ๆก็มาริถึงแก่มรณกรรมเสียแล้ว ในที่ระยะบริเวณรอคอยประสกรู้สึกอยากแล้วจึงดำเนินดำเนินแสวงเสบียงอาหาร จากนั้นลื้อก็เดินประจวบพร้อมกับต้นกร่างใหม่นั่งเสด็จบนบานที่รองราบรื่นประกอบด้วยของบริโภครอบ อ่างอาบน้ํา โกเหลี่ยนปลื้มปิติด่วนเข้าคลาไคลค้นเพื่อให้ขอเกี่ยวอาหารรองรังโดยเหตุหิวข้าวพลุ่งพล่าน กร่างใหม่เอี่ยมมีชีวิตมานพใจบุญสึงจบ เพียงพอโกเหลี่ยนมาสู่บิณฑบาตของบริโภคเธอก็เร่งร้อนเต็มอกเต็มใจชันคออาหารอร่อยๆมาหาประดิษฐานอวยพี่เหลี่ยนจนมุมดาษดื่นหน้าตัก แต่ว่ามีอยู่ว่าร้ายเพียงพอภักษ์พวกนั้นมาถึงหน้าตักโกเหลี่ยน มันแข็งก็เปลี่ยนแปลงอาการหมายความว่าสิ่งของเน่าเปื่อยมีอยู่กายหนอนรุ่งเต็มไปหมด กระทำอำนวยโกเหลี่ยนเกลียดไม่มีเงินไม่เก่งแดกจัดหามา ลุ่งอ่องเสี่ยงยกขึ้นของบริโภคคณะเรี่ยมมาถวายโกเฉลี่ยน เครื่องกินพวกนั้นก็จักผันภาวะคล้ายตอนแรกอีก พี่เหลี่ยนใจฝ่อเหลือล้นถิ่นที่แลดูภักษ์กลับกลายชั้นต่อหน้าต่อตาเธอ ลุงอ่องจึ่งจัดหามาบรรยายแจกพี่เหลี่ยนสดับตรับฟังแหว ระวางครอบครองเช่นตรงนี้เพราะด้วยกาลเวลาที่พี่เหลี่ยนประกอบด้วยชีวีมีอยู่มิได้มาบำเพ็ญบุญรวบรวมไว้ พอเพียงมรณกรรมอยู่จบนฤมิตสละไม่มีบทสรุปบุญกุศลใดลงมารองรับ ถึงใครจักปันภักษ์มาสู่สละให้ฉันก็เปล่าเชี่ยวชาญเสพได้รับ เกี่ยวกับมิประกอบด้วยส่วนไรพื้นดินดำรงฐานะของใช้ตนเองพ้น