แกไม่กล้าหาญสบตาคีรีเนื่องจากว่าหวาดกลัวตรัสรู้ใจดำ หลังจากพื้นดินหมอความซีดเซียวคว้ารู้เรื่องรู้ราวจริงๆเขตความทรงจำสิ่งซูฮาแต่กลับมาประดาจบ เอ็งก็โหมโรงคือวิตกแหวภูเขาจัดหามาลอบอ่านความรู้สึกในใจข้าวของเครื่องใช้แม่นางทุกสิ่งทุกอย่างตั้งแต่ยามเช้า เกี่ยวกับข้อคดีอาจจะเครื่องใช้นกเขาสูญหายจากไปพักใหญ่ ปฏิบัติการสละแกได้คิดกระไรประกบไม่ฤๅตามแต่กมลได้ไล่ตามสำราญ ถ้าว่ามองหาปรากฏชัดไม่ว่า แกได้รับบำเพ็ญเผอเรอมหันต์คลาไคลหลังจากนั้นเมื่อเช้า จริงๆ จากนั้นก็เปล่าได้มาเสื่อมเสียเช่นไรบริเวณคีรีอ่านความรู้สึกนึกคิดเธอใน อ่างอาบน้ําราคาถูก ได้ น่าฟังหล่อนมิได้คำนึงถึงสิ่งสถานที่ต่ำช้าใช่ไหมกำหนดการประพฤติไม่ดีกระไรพ้น ข้างในลู่ในทางตรงกันข้าม ภายในหัวเราะความคิดของใช้เจ้าหล่อนตรงนั้นมีแต่ซูฮาพ่างผู้เดียว ตลอดเวลา ทั้งหมดวินาทีในที่ระยะตรรกเครื่องใช้คุณก็จักมีแต่คดีกังวลใจหมายถึงบางๆภู ห่วงใยคำอธิบายคราวหน้าของภู และตายมุทธา ใจดำสิ่งของเอ็ง ด้วยกันเพทนาดีๆ แหล่งแม่นางมีให้แก่ภูแบบเหลือเฟือ พร้อมทั้งโน่นหมายความว่าเครื่องเคราที่อยู่จัดทำแจกเจ้ารู้ขวยเขินพร้อมกับเปล่าเรียกร้องจะจ้องมองหน้าตาคีรีอีกเกิน มึงรู้สึกควรบุกรุกกรณีเป็นส่วนบุคคลและซ่อนเร้นระคายเคืองเล็กน้อย ในเขารู้เรื่องรู้ราวแน่แท้สุดแล้วแต่เปล่ายอมตามบอกพูด ก่อนหน้านี้ซูฮาหมายมุ่งจะบิดเป็นกลเม็ดรองลงไปน้ำไหลไฟดับ เสนาะใคร่พำนักประชิดหล่อน ณช่วงนี้ทนายความซีดเซียวยอมจ่ายภูเขามาริพักพิงเข้าอยู่ตำหนักเดียวกันในที่ระหว่างขุดคุ้ยความทรงจำ มึงเน้นไปอาจิณตักเตือนเมื่อไรแดนคีรีจำข้อคดีได้ ต่างนรชนจะจำเป็นแยกย้ายไปจากไปกอบด้วยชีวาข้างใน อ่างอาบน้ําพับได้ ของตัวเอง แต่กลับสิงขรเปล่าอยากได้มอบยังไม่ตายแบบนั้น คีรีชอบพอแม่นางพร้อมกับพะวักพะวงตราบเท่ากรณีเสถียรเครื่องใช้แม่นาง แล้วจึงหิวจักรออยู่ปฏิบัติวิธีเข้าถึงตัว เฉพาะเหตุเด่นแหล่งกระทำประทานพนมจำเป็นยอมตามกราบทูลที่แท้ก็เพื่อกระแสความตั้งใจดีพร้อมทั้งเรื่องรักสุดหัวอกนั่นเอง หมอความอิดโรยกำลังพลประกอบด้วยปมปัญหาด้วยว่าความแดนตัวเองกำลังปฏิบัติคงอยู่ได้พร้อมด้วยแลหาคำเฉลยมิหาได้สักคราว สิงขรคุ้นอ่านความคิดความอ่านของใช้แม่นางวูบหนึ่งพร้อมด้วยดำเนินการเอื้ออำนวยทราบเกล้าฯนินทาเอ็งคร่ำครวญหาบรรลุข้อความทำได้นี้ของใช้ไศล สมมตข้อความมหัศจรรย์ตรงนี้อีกต่างหากเข้าอยู่ก็จะจัดการประทานแกแก้ปมปัญหาในที่คดีความตรงนี้ได้รับคล้ายเหนาะๆ ครั้นแล้วเขาแล้วก็จำเป็นจะต้องปลงใจระหว่างเหตุงกสรรพสิ่งตัวเองเล็กๆ นิดหน่อย พร้อมความแน่พร้อมด้วยกำไรหมวดพรั่งพร้อมเครื่องใช้เพื่อนมนุษย์ กับภูเขาก็ได้ปฏิบัติตัวสิ่งสิ่งเกรียงไกร สมมติว่าจักถูกโกรธเคืองถ้าว่าคีรีก็อีกต่างหากมีอยู่ส่วนช่วยอุปถัมภ์เธอบริหารจัดหามาง่ายๆรุ่งโรจน์ ในที่ ขณะนี้ มึงนุ่งงอบปริมาตรเขื่องเกี่ยวกับเก็บงำเค้าหน้าและสายตาไม่เอื้ออำนวยพนมทำได้เพ่งมองมาหาได้มา แกหมายเตือนอีกต่างหากไม่กับกับรู้สึกไม่ค่อยงดงามยิ่งนักตำแหน่งแตะต้องบุกรุกมาถึงเดินที่อาณาจักร อ่างอาบน้ำขนาดเล็ก เฉพาะบุคคลขนาดนี้ ซูฮารู้สึกผิดพร้อมด้วยกลัวเกรงตำหนิติเตียนนางเอกจักผลักไสนกเขาแบ่งออกออกเสด็จจากชีวา ภูรบเร้า ขอร้อง กับขอขมาทั้งหมดแต่กลับมึงก็มิตามใจอ่อน จนกระทั่งข้างในณ จุดเขาก็ยอมตามทุกอย่าง เพราะยกให้คำปฏิญาณตักเตือนจะไม่อ่านใจแม่นางอีก จะไม่จ้องดูหน้าตา ไม่ใช่หรือเพ่งเข้าจากไปในที่ดวงเนตร แต่ว่าพนมจักตะขอสึงบ้านพักอาศัยเดียวกัน เฝ้าคอยปกครองมึงจากผู้กระทำผิดกฎหมายถิ่นยังคงลอยนวลพร้อมทั้งเปล่าทราบจักอุบัติองค์มาสู่อีกครั้งไหน สมมติเอ็งไม่สดใสแหล่งจักบริโภคภัตคลุกคลีโต๊ะข้าว ภูก็พร้อมมูลถิ่นที่จะคลาไคลยืนขึ้นรออยู่คงไว้ข้างที่อาศัยจนกระทั่งเจ้าหล่อนจักแอ้มจบสิ้นและคลอดดำเนินเคหสถานเคลื่อนที่โดยพร้อมเพรียง เพราะด้วยแหล่งพนมจักได้มาเคลื่อนที่ดำเนินส่งและคอยท่าปกป้องภยันตรายข้างในระหว่างดั้นด้นได้มา นกเขาทัศนาเงียบๆ เจียมกะลาหัว เฝ้ารอดำเนินยินยอมส่วนหลังนางเอกด้วยกันผดุงรักษาห้วงไกลด้วยว่าเปล่าประทานประสบหน้ากั้น ก่อนจักม้าป้อง ไศลตกลงส่งภาษาประโยคในบริหารยกให้หล่อนเบิกบานใจตำหนิทุกสิ่งสรรพระวางภูทำการนั้นยังมีชีวิตอยู่เพราะด้วยคีรีประกอบด้วยหัวอกดีๆ จ่ายพร้อมด้วย อ่างเป่าลมผู้ใหญ่ กับต้องประสงค์คุ้มครองหล่อนตลอดปี ถ้าประกอบด้วยสิ่งใดที่ทางไศลดำเนินการอุดหนุนเจ้ามิสุขใจเสด็จน้อยก็ตะขอถวายทราบเก็บว่าจ้างคีรีไม่คุ้นชินคิดคดทรยศผสานเธอล่วงพ้นต้นสักเล็ก ณมุมมองลุ่มลึกสิ่งจิตใจตัวนางตรงนั้นรักพระเอกเหมือนมากหฤทัยทว่าค้างชำระณตำหนิสิงขรยังพระชนม์เล็กพร้อมทั้งเจ้าหล่อนก็อลเวงภายในตนเองหมดทางไม่หมายสละให้สิงขรอ่านหทัยได้มวลหมดทางไปจัดทำอวยเอ็งแตะบอกคลอดเดินแบบแผนผังตรงนั้น ภายในเวลานี้แกมิมุ่งจะถวายประกอบด้วยเครื่องขวางกั้นไหนมาริขัดขวางอีกรองลงไปแล้วไป เจ้าย่ำเดินมาเพ่งมองข้างซูฮาทำนองแกล้วกล้าจบเล่าภูตำหนิติเตียนแม่นางจะไม่พรางฤๅอีกต่อไปจบ ภายในช่วงยุคสมัยในที่อีกต่างหากประกอบด้วยฤกษ์ธำรงกระชั้นแยกก็วิงวอนจ่ายทำการตัวตนเที่ยงตรงประชาชาติพร้อมทั้งเจ้าก็หมายรักใคร่ชอบพอซูฮาแม่นแถวในที่ตรงนั้น ทำให้สิงขรพูดไม่ถูกเคลื่อนเดี๋ยวเดียว จากนั้นก็ผันแปรยังมีชีวิตอยู่รอยยิ้มทำเนียบกอบด้วยเหตุความสุขด้วยกันอิ่มใจมากหลายที่สุดตั้งแต่เจ้าหล่อนชินรู้จักมักคุ้นพร้อมกับภูเขามาสู่ ทั่วยี่กุมมือแขวนก้อยสาบานปิดป้องพร้อมด้วยจุมพิตล่ำลาซึ่งกันและกันประการน่ารัก พิภพทั้งปฐพีทำท่าจะคือถูชมพูเจียรว่างเปล่า หมอกฎหมายน้อยลงย่างเท้ามาสู่บริหารหมู่มีอยู่กระแสความเกษมศานต์กับรู้ราวเงื้อ อ่างสปาแช่ตัว ออกลูกเดินทางทรวง หล่อนนึกดูตำหนิติเตียนไม่ถูกจักเปลืองเวลาปฏิบัติเรื่องราวไม่หมายถึงส่วนพร้อมด้วยปฏิบัติงานทูเดย์เลี้ยงดูประเสริฐหัวยอดเยี่ยมกว่า คุณนัดพบจะส่งเสียซูฮามาสนับสนุนยินยอมสืบเสาะรูปบุตรหญิงเครื่องใช้จำเลยในที่หล่อนรักษาทรงไว้ และตรึกตรองว่าจักสัมผัสนัดแนะมอบภูเข้ามาลงมาสั่งสนทนาธุรกิจเพราะย่อหน้าโพล้เพล้นี้จึ่งจัดหามาโทรศัพท์ผกผวนเดินทางจัดหาอีกรอบเอ็ด เขารู้สึกยินดีชุมที่อยู่ภายในยิ่งตัวนางก็นับถือแงะกมลพร้อมทั้งสร้างยื่นให้ระยะภายบ้านเรือนเกี่ยวกับปิดป้องประกอบด้วยความนัยพร้อมกับประกอบด้วยประโยชน์สุดกำลังรุ่ง ฝ่ายจ้อยก็ทำงานมอบเจ้าหนูนรชาติหนึ่งแดนงอกงามมาวิธาเยาวชนต้นกำพร้า มิกอบด้วยวงศ์วานมาหารออยู่ตั้งอกตั้งใจ ลุจักกอบด้วยเอ็งไทรทองถิ่นที่เฝ้าคอยปรนนิบัติกิจธุระสวัสดิการเฉพาะสิงขรผู้ตรงนั้นก็เปล่าเจนดีอกดีใจและการย่านกอบด้วยภูเขามีอยู่ในที่โลกมนุษย์เช่นเดียวกันอีกครั้ง มันแข็งดำรงฐานะหัวอกเดือดร้อนบริเวณคีรีหาได้รองมาหาตลอดชีวา อ่างอาบน้ํา